styropian
Encyklopedia PWN
pol. nazwa handl. polistyrenu piankowego;
materiały stosowane zarówno do wykonania budowli, jak też do jej naprawy, remontu, modernizacji, przez wykorzystanie ich na stałe w obiekcie.
ciepłochronne materiały, materiały termoizolacyjne,
materiały budowlane o strukturze porowatej lub włóknistej (z luźnych włókien, dość często sprasowanych lub połączonych lepiszczem syntetycznym), stosowane do izolacji cieplnej (termicznej) różnych obiektów i urządzeń.
budynek przystosowany konstrukcyjnie i funkcjonalnie do celów mieszkalnych;
materiały utrudniające przenikanie energii akustycznej, używane do zwiększenia izolacyjności akustycznej przegród (ścian, sufitów, drzwi, okien itp.) przed dźwiękami niepożądanymi (hałas);
miasto w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, na Płaskowyżu Kolbuszowskim.
