strzały
Encyklopedia PWN
polski herb szlachecki;
Ogończyk, Powała,
polski herb szlachecki;
pistolet
rodzaj strzeleckiej broni palnej (tzw. krótkiej) o krótkiej lufie z chwytem (rękojeścią) umożliwiającym strzelanie „z jednej ręki”, na odległość do 50 m;
[fr.],
automatyczna broń palna strzelecka z kolbą stałą lub składaną, przeznaczona do strzelania ogniem ciągłym (krótkimi seriami) nabojami pistoletowymi na odległość ok. 200 m;
łow. sposób polowania polegający na pieszym podkradaniu się do zwierzyny na odległość strzału.