strzały
Encyklopedia PWN
archeol. kultura mezolitu rozwijająca się od poł. VIII do VI tysiącl. p.n.e. na obszarach niżowych Niemiec oraz południowej Skandynawii
Eros, Érōs, rzym. Amor,
mit. gr. bóg miłości i pożądania seksualnego, utożsamiany z rzymskim Amorem (Kupido).
Hohmichele
kurhan (tzw. książęcy) w Niemczech (Badenia-Wirtembergia) w pobliżu Heuneburga, z późnego okresu halsztackiego;
[họ:mıśələ],
archeol. znaleziska z okresu wędrówek ludów pozostałe na obszarze między środkową Azją a zachodnią Europą, przypisywane Hunom.
archeol. kultura wczesnej epoki brązu, datowana metodą radiowęglową na przeł. 2400 i 2300–przeł. 1900 i 1800 p.n.e., wydzielana dla terenów Kujaw, Pałuk, południowej części Pomorza Gdańskiego i ziemi chełmińskiej;
rodzaj okrągłej, silnie wypukłej tarczy pochodzenia wschodniego;
