Eros

Eros, Érōs, rzym. Amor,

mit. gr. bóg miłości i pożądania seksualnego, utożsamiany z rzymskim Amorem (Kupido).

U Hezjoda jedno z najstarszych bóstw greckich, prazasada świata, pan bogów i ludzi, siła podtrzymująca gatunki i porządkująca wszechświat; według późniejszych wersji, syn Aresa i Afrodyty wyobrażany jako uskrzydlony chłopiec z łukiem i strzałami lub z pochodnią, siejący niepokój w sercach; według Platona Eros uosabia dążenie do najwyższego Piękna i Dobra, jest nosicielem pokoju i przyjaźni; w piśmiennictwie chrześcijańskim potępiano Erosa jako uosobienie pożądliwości seksualnej, tolerowano jako motyw w poezji bądź apoteozowano jako synonim miłości chrześcijańskiej; w sztuce antycznej Eros był przedstawiany często jako chłopiec lub piękny młodzieniec, m.in. w malarstwie wazowym, rzeźbie (Eros Praksytelesa) oraz w malarstwie pompejańskim; figurki Erosa występowały jako motyw dekoracyjny w sztuce renesansu i baroku; wyobrażany przez Rafaela, Tycjana, P.P. Rubensa, B. Thorvaldsena.