strukturalne
Encyklopedia PWN
fr. geograf geomorfolog;
tureckie języki, języki turkijskie, języki turko-tatarskie,
rodzina językowa.
techn. zdolność materiału do przeciwstawiania się odkształceniom plast. (trwałym) przy lokalnym — statycznym lub dynamicznym — wywieraniu nacisku na małą powierzchnię materiału.
log. wszelkie zdanie złożone z 2 członów, z których pierwszy jest założeniem, drugi zaś tezą, występujące najczęściej w postaci implikacji;
