strukturalne
Encyklopedia PWN
heterochromatyna
genet. obszary chromatyny, które wykazują wysoki stopień kondensacji (nawet podczas interfazy barwią się intensywnie barwnikiem Feulgena);
[gr.],
hierofania
objawienie się świętości;
[gr. hierós ‘święty’, phaínein ‘ukazywać’],
krystalograf i chemik;
inform. narzędzie do formułowania programów dla komputerów; jest językiem formalnym, którego składnia określa zasady zapisu programów (w sposób jednoznaczny i łatwy do analizy), a semantyka przypisuje programom ich interpretację (określa efekty działania programu zapisanego w języku programowania).
polski ekonomista i statystyk.
historyk dziejów gosp.;