stożkowe
Encyklopedia PWN
mat. bryła ograniczona jedną z powłok zamkniętej powierzchni stożkowej oraz płaszczyzną nie przechodzącą przez jej wierzchołek S;
surma
hist. instrument muz., pochodzenia azjat., z grupy aerofonów stroikowych (aerofony);
[tur. < pers.],
wojsk. urządzenie mocowane na wylocie lufy broni palnej (gł. strzeleckiej) w celu zmniejszenia huku wystrzału (t. dźwięku) lub jasności płomienia „wypływającego” z lufy w ślad za pociskiem (t. płomienia);
