surma

surma

[tur. < pers.],

hist. instrument muz., pochodzenia azjat., z grupy aerofonów stroikowych (aerofony);

prosta drewniana rura, rozszerzająca się w stożkową czarę głosową; w części przyustnej połączona metal. rurką ze stroikiem i umocowaną poprzecznie okrągłą blaszką; grający wkłada stroiki do ust, które opiera o blaszkę; pochodząca z Azji surma została przeniesiona do Europy w średniowieczu; służyła gł. jako instrument wojsk., sygnalizacyjny, spotykana także w kapeli janczarskiej.

Surma