bęben

bęben,

muz. instrument muz. z grupy membranofonów składający się z korpusu i jednej lub 2 membran.

W odróżnieniu od kotła wydaje dźwięki o nieokreślonej wysokości; gra na b. polega na uderzaniu w membranę pałkami, dłonią, palcami lub też na pocieraniu membrany opuszkami palców (gł. w krajach arabskich); 2 gł. odmiany orkiestrowe: b. wielki, tołumbas, średnica ok. 1 m, 2 membrany napinane za pomocą śrub; b. mały, werbel, średnica ok. 40 cm, nad jedną z membran umocowane są rezonujące struny; ponadto b. podłużny, taraban, dawny instrument wojsk.; b. klepsydrowaty, w kształcie klepsydry, gł. w Azji, b. stożkowy, w Afryce.

Bęben podłużny, taraban