stateczność kształtu

Encyklopedia PWN

zdolność statku wodnego do przeciwstawiania się zewn. siłom (momentom) przechylającym i przegłębiającym oraz powrotu do położenia równowagi po ustaniu ich działania.

stateczność konstrukcji,

zdolność konstrukcji do zachowania nie zmienionego położenia i kształtu przy działaniu obciążenia;

jacht

[ang. < hol.],

jednostka pływająca (statek wodny) służąca (bez względu na wielkość) niezarobkowej działalności sportowej, turystycznej i rekreacyjnej lub celom reprezentacyjnym;

mechanizacja skrzydła,

lotn. zastosowanie odpowiednich urządzeń, zw. urządzeniami hipernośnymi lub supernośnymi, w celu zwiększenia siły nośnej lub oporu aerodynamicznego płata nośnego samolotu czy szybowca;

usterzenie,

lotn. zespół stałych i ruchomych powierzchni nośnych statku latającego;

wyboczenie,

techn. wygięcie pręta związane z przejściem elementu konstrukcyjnego ze stanu równowagi statecznej w stan niestateczny.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>