stanowa
Encyklopedia PWN
episkopalizm
typ organizacji kośc., w której najwyższą władzę w Kościele stanowi ogół biskupów;
[łac. episcopus ‘biskup’, ‘nadzorca’ < gr. epískopos ‘nadzorca’, ‘opiekun’],
eschatologia
część doktryny religijnej dotycząca ostatecznego przeznaczenia świata, ludzkości i człowieka, ściśle związana z uznawanymi w danej religii koncepcjami czasu, historiozofią i antropologią.
[gr. éschatos ‘ostateczny’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
m. w środkowej Hiszpanii, w regionie autonomicznym Madryt, u podnóża gór Sierra de Guadarrama (G. Kastylijskie), na północny zachód od Madrytu.
Espinhaço, Serra do
pasmo górskie we wschodniej części Wyżyny Brazylijskiej (Płaskowyż Atlantycki), w Brazylii, w stanie Minas Gerais;
[sẹrra du eszpiniạsu],
etnogeneza
pochodzenie i proces formowania się grupy etnicznej, który stanowi syntezę zachodzących jednocześnie procesów akulturacji, kontaktu kulturowego, dyfuzji kulturowej, lub tylko niektórych z nich;
[gr. éthnos ‘lud’, ‘plemię’, ‘naród’, génesis ‘narodzenie’, ‘pochodzenie’],
