stabilizujące
Encyklopedia PWN
ekol. zdolność układów ekol. do regulacji procesów wewn., w wyniku której układ jako całość zachowuje równowagę.
zespół roboczy pługa;
dwuwarstwowa część otrzewnej trzewnej (otrzewna), położona między narządem leżącym wewnątrzotrzewnowo (otoczonym przez otrzewną) a otrzewną ścienną;
ekonomista norweski;
działania gosp. podejmowane gł. w latach 80. i 90. XX w. przez rządy państw regionu w celu powstrzymania procesów inflacyjnych i przezwyciężenia kryzysu zadłużeniowego w Ameryce Łacińskiej.
makrocząsteczka, makromolekuła, wielka cząsteczka,
cząsteczka złożona z tysięcy, a nawet milionów atomów.
