społeczny
Encyklopedia PWN
kompleks interakcji i zjawisk między osobnikami jednego lub różnych gat., przejawiających się w antagonizmie, walkach, neutralizmie lub współdziałaniu u zwierząt, a także tworzeniu tzw. zbiorowości społ. (czasem zw. zespołami), wynikających zarówno z tzw. czynników dalszych (ang. ultimate factors), którymi zajmuje się socjobiologia, jak i bliższych (ang. proximate factors; zachowanie się zwierząt), np. strachu lub atrakcji i więzi społ., czyli stosunków, połączeń i zależności łączących je w zbiorowość.
kategoria społeczno-polityczna i prawna o historycznie zmiennej treści, będąca bądź opisem faktycznego stanu rzeczy, bądź (częściej) postulatem;
podstawowe segmenty struktury społecznej, wielkie grupy i zbiorowości charakteryzujące się tym, że: przynależność do nich jest względnie trwała (przekazywana z rodziców na dzieci) i wynika z posiadania cech społecznych nie związanych z czynnikami biologicznymi i genetyką; cechuje je wewnętrzna zwartość, ale występują między nimi wyraźne dystanse społeczne i bariery; są usytuowane względem siebie w relacjach wyższości–niższości; struktura klasowa ma postać hierarchiczną: klasy uprzywilejowane mają wyższy standard materialny i poziom konsumpcji, uzyskują wyższe dochody, mają korzystniejszą pozycję rynkową.
termin stosowany w teorii i praktyce polityki społecznej;
ruchliwość społeczna, mobilność społeczna,
socjol. zmiana pozycji społ. jednostek lub grup społ. w ramach zastanej struktury społeczeństwa bądź na skutek przeobrażeń tej struktury.
dziedzina etyki badająca i ustalająca normy moralne decydujące o całokształcie życia społecznego.
