si������������������������������������
Encyklopedia PWN
Appalaska, Dolina, Appalachian Valley, Great Appalachian Valley, Valley and Ridge Province,
strukturalne i morfologiczne obniżenie w południowych Appalachach, we wschodniej części USA,
archeologia
nauka historyczna badająca przeszłość dawnych społeczeństw (głównie na podstawie wykopalisk), źródłoznawcza dziedzina szeroko pojmowanej historii (łącznie z prahistorią).
[gr. archḗ‘zasada’, ‘podstawa’, ‘starożytny’, ‘dawny’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
pierwsze pojawiły sie pod koniec XIII w. (kośc., miast lokowanych na prawie niem., władców dzielnicowych, możnowładców)
możny ród bizant., wywodzący sie od Leona Argyrosa, przeżywający swój rozkwit w IX–XI w.;
Atlantic City
m. w USA, w stanie New Jersey, nad O. Atlantyckim, na piaszczystej wyspie Absecon o dł. 13 km, oddzielonej od lądu stałego wąską cieśniną.
[ətlạ̈ntık sı̣ti],
