sabotaż
Encyklopedia PWN
strajk
zbiorowe, dobrowolne, okresowe zaprzestanie podstawowych czynności w procesie pracy lub nauki przez grupę albo zbiorowość społeczną w celu wymuszenia realizacji jej żądań przez ośrodek nadrzędny lub grupę kierującą jej działalnością (właściciela przedsiębiorstwa, organy władz państwowych), najczęściej przerwanie pracy przez pracowników najemnych w celu poprawy warunków pracy i wynagrodzenia za nią; podejmowane głównie przez robotników przemysłowych, zwalczane przez właścicieli przedsiębiorstw (lokaut, zatrudnianie innych pracowników, tzw. łamistrajków, interwencje sił porządkowych, w tym wojska).
[ang.],
organizacja konspiracyjna, zał. XII 1939 w Warszawie;
Szachty, 1881–1920 Aleksandrowsk Gruszewski,
m. w Rosji, w obwodzie rostowskim, na południowo-wschodnim skraju Wyż. Donieckiej. Osiedle zał. przez Kozaków dońskich na przeł. XVII i XVIII w.; rozwój związany z eksploatacją powierzchniowych pokładów węgla kamiennego; od 1867 miasto, rejon łagrów; 1928 proces pokazowy oskarżonych o sabotaż w przemyśle (proces szachtyński); 1989 strajk górniczy. —
spiker i lektor radiowy;
Tajna Armia Polska (TAP),
konspiracyjna organizacja wojsk. utworzona XI 1939 w Warszawie;
Tajna Organizacja Wojskowa (TOW),
konspiracyjna organizacja wojsk. utworzona IX 1939 w Stanisławowie (ob. Iwano-Frankowsk) na podstawie decyzji szefa sztabu Nacz. Wodza gen. W. Stachiewicza;
