Tajna Armia Polska (TAP),
konspiracyjna organizacja wojsk. utworzona XI 1939 w Warszawie;
Tajna Armia Polska
Encyklopedia PWN
działała gł. w środkowej Polsce (okręgi; Warszawa-miasto, Warszawa-woj., podlaski, kiel., lubel.); liczyła kilkanaście tys. czł. (1940); komendant gł.: mjr J. Włodarkiewicz („Darwicz”), szef sztabu gł.: podporucznik W. Pilecki („Witold”), podpułkownik W. Surmacki („Stefan”); TAP prowadziła wywiad i kontrwywiad, sabotaż i przerzut ludzi do Francji i Wielkiej Brytanii (1940 kilkadziesiąt osób); wydawała czasopismo: „Biuletyn Żołnierski” (od 1940); polit. reprezentacją TAP była grupa „Znak”; TAP współpracowała z Centralnym Kom. Organizacji Niepodl., IV 1940 współtworzyła Kom. Porozumiewawczy Organizacji Niepodl., IX 1940 — Konfederację Narodu; od XII 1940 jej pion wojsk. wszedł w skład Wojsk. Oddziałów Skonfederowanych, następnie Konfederacji Zbrojnej i IX 1941 został wcielony do ZWZ, gł. do „Wachlarza”.
