ręczny
Encyklopedia PWN
środki techniczne służące do: celowego rażenia (obezwładniania, zabijania) ludzi i zwierząt oraz niszczenia różnego rodzaju obiektów materialnych (budowli, sprzętu) — broń wojskowa (bojowa), polowania na zwierzynę — broń myśliwska, rywalizacji sportowej — broń sportowa, oraz obrony osobistej i ochrony mienia (indywidualnego i społ.) — broń cywilna.
dzieło film. oddające w różnym stopniu wierności, zależnym od wielu czynników technol. i artyst., naturalne barwy filmowanych obiektów.
narzędzie roln. ręczne, konne lub ciągnikowe;
grafologia
psychol. w szerokim znaczeniu dziedzina wiedzy obejmująca całość zagadnień związanych z pismem ręcznym — jako czynnością i jako wytworem tej czynności.
[gr. gráphō ‘piszę’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
inkunabuł
stary druk sprzed 1501;
[łac.],
introligatorstwo
dział techniki poligraficznej zajmujący się procesami wykończeniowymi odbitek drukowych, mającymi na celu wytworzenie produktu w postaci książki, broszury, gazety i innych.
[łac.],
