rzymskokatolickim
Encyklopedia PWN
unia brzeska 1596,
połączenie Kościoła prawosławnego z Kościołem rzymskokatolickim w Rzeczypospolitej, dokonane 1596 na synodzie w Brześciu Litewskim;
największa chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia religijnego określane jako katolicyzm, utożsamiająca się w swojej wierze i nazwie z Kościołem powszechnym (gr. katholikos ‘powszechny’) oraz uznająca w sferze doktryny i organizacji kościelnej autorytet papieża, biskupa Rzymu.
renesans, odrodzenie,
określenie stadium rozwoju kultury europejskiej, trwającego we Włoszech od końca XIII w. do początku XVI w., w krajach zachodniej, północnej i środkowej Europy — od XV w. do końca XVI w.
liturgia
w chrześcijaństwie publiczna służba Boża spełniana przez Kościół; w węższym znaczeniu — porządek modlitw i ceremonii obowiązujących podczas mszy w określone dni roku (wg kalendarza liturgicznego) oraz podczas udzielania sakramentów;
[gr. leitourgía < leitos ‘publiczny’, érgon ‘czyn’, ‘dzieło’, ‘akcja’],
epitrachelion
w Kościołach obrządku wschodniego część liturgicznego stroju kapłanów i biskupów;
[gr. epí ‘na’, trachḗlia ‘tchawica’],
