rzekomą

Encyklopedia PWN

bot. w wąskim znaczeniu organ rozwijający się z owocolistków, w nieco szerszym — z zalążni, w szerokim — wytwór kwiatu i kwiatostanu w stanie (potencjalnej) dojrzałości nasion;

palladion,

w staroż. Grecji najstarszy typ niedużego wizerunku kultowego, zwykle drewnianego, z włócznią i tarczą, przeważnie utożsamianego z posążkiem bogini Ateny Pallas, symbol bezpieczeństwa i niezależności miasta, w którym się znajdował;

paratyfus

[gr.],

med. dawna nazwa → duru rzekomego.

Paweł, Paweł Apostoł, Paweł z Tarsu, święty, ur. ok. 10 r., zm. między 64 a 67 r.,

najważniejszy misjonarz i teolog wczesnego chrześcijaństwa, zw. Apostołem Narodów.

pestycydy

[łac. pestis ‘zaraza’, occido ‘zabijam’],

substancje chem., syntetyczne lub naturalne, stosowane gł. jako środki ochrony roślin uprawnych, ponadto do ochrony drewna, tworzyw sztucznych i in. materiałów oraz do zwalczania pasożytów zwierząt i ludzi.

plektenchyma, tkanka rzekoma, pseudotkanka, pseudoparenchyma,

bot. tkanka pozorna powstała z pierwotnie nitkowatych utworów, mająca postać płaskich lub bryłowatych ciał;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>