rozumowaniu
Encyklopedia PWN
irrelewantność
właściwość błędnego rozumowania lub argumentowania, polegająca na braku związku logicznego między poszczególnymi elementami bądź na używaniu nieistotnych argumentów.
[ang. irrelevant ‘nieistotny’],
poetka fińska; reprezentantka poezji metafizycznej;
log. własność zdań tradycyjnie utożsamiana z analitycznością (R. Carnap) lub też uważana za cechę wspólną zdań analitycznych oraz tzw. zdań syntetycznych a priori;
kryterium
metodol.:
[łac. criterium < gr. kritḗrion ‘sprawdzian’, ‘probierz’],
niemiecki filozof i matematyk; jedna z najwybitniejszych i najbardziej wszechstronnych postaci w dziejach kultury umysłowej XVII w..
logik, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli lwowsko-warszawskiej szkoły filozoficznej.
