rozumowaniu

Encyklopedia PWN

specyficzna, dostosowana do religijnych zasad islamu interpretacja społecznego procesu gospodarowania.

[gr. émpeiros ‘doświadczony’],

filoz. kierunek w teorii poznania wywodzący poznanie ludzkie z doświadczenia zmysłowego, zewnętrznego lub wewnętrznego.

[gr. enthýmēma ‘myśl’, ‘rozumowanie’],

log. wnioskowanie log., w którym formułuje się wyraźnie tylko część przesłanek;

[esprị dö żeometrị],

u B. Pascala mat. sposób myślenia, charakteryzujący się systematycznością, log. i rygorystycznym rozumowaniem;

Euklides, Eukleídēs, żył na przeł. IV i III w. p.n.e.,

grecki matematyk.

dział filozofii zajmujący się badaniem podstaw logiki;

Materiały dodatkowe