rozkwitu
Encyklopedia PWN
wyższa szkoła prawosławna w Ostrogu (Wołyń), założona ok. 1580 przez K.W. Ostrogskiego;
akceleracji zasada, zasada przyspieszenia,
ekon. zasada, wg której wielkość nakładów inwestycyjnych zmienia się wraz z fazami cyklu koniunkturalnego;
akme
wg starożytnych Greków okres największego rozkwitu władz umysłowych, przypadający u człowieka ok. 40. roku życia.
[gr.],
akmeizm
kierunek w poezji ros. 1911–21, wymierzony przeciw symbolizmowi, zwłaszcza przeciw mistycyzmowi i wieloznaczności wizji poetyckiej;
[gr. akmḗ ‘szczyt’, ‘wyższy stopień czegoś’, ‘pora rozkwitu’],
starożytny lud, który w II tysiącleciu p.n.e. osiedlił się na wschód od Jordanu;
Andaluzja, Andalucía ,
region autonomiczny i kraina historyczna w południowej Hiszpanii, nad M. Śródziemnym i O. Atlantyckim, graniczy z Portugalią;