roboczy
Encyklopedia PWN
jedna z najstarszych i podstawowych dziedzin gospodarki, której głównym celem jest dostarczenie człowiekowi żywności do bezpośredniej konsumpcji lub po przetworzeniu w zakładach przemysłu spożywczego, ponadto produkowanie surowców przemysłowych (np. włókna roślinnego i zwierzęcego, skór surowych, używek) w celu zaspokojenia innych (nieżywnościowych) potrzeb człowieka.
urządzenie przetwarzające energię sprężonego gazu, najczęściej powietrza, na energię mech. ruchu obrotowego;
silnik cieplny, przelotowy wirnikowy, w którym czynnikiem roboczym jest gaz (spaliny, powietrze, hel, dwutlenek węgla), a łopatkowy wirnik przetwarza energię kinetyczną strumienia czynnika roboczego w energię mech. ruchu obrotowego;
ciągnik, traktor,
pojazd z własnym napędem służący do ciągnięcia przyczep, naczep, maszyn i urządzeń roln., dział i innego sprzętu wojsk. na podwoziach jezdnych, a także do zawieszania na nim różnych osprzętów roboczych;
