robocze

Encyklopedia PWN

bączek, bąk, bajbot,

żegl. mała łódź z 2, 4 lub 1 wiosłem (śrubkowanie);

pojazd z własnym napędem służący do ciągnięcia przyczep, naczep, maszyn i urządzeń roln., dział i innego sprzętu wojsk. na podwoziach jezdnych, a także do zawieszania na nim różnych osprzętów roboczych;

czarna śmierć, łac. mors nigra,

pandemia dżumy w Europie w połowie XIV w.;

czwórnik elektryczny,

układ elektr. o 4 zaciskach i dowolnej wewn. konfiguracji połączeń elementów (np. mostkowej, drabinkowej) odznaczający się tym, że energia może być do niego doprowadzona lub od niego odprowadzona jedynie przez pary określonych końcówek (wejścia i wyjścia).

deportacja

[łac.],

zesłanie,

przymusowe, połączone z pozbawieniem lub ograniczeniem wolności, przesiedlenie osób do innego rejonu kraju lub usunięcie ich poza granice państwa, gł. ze względów polit., na podstawie decyzji władz administracyjnych.

dmuchawa,

maszyna robocza sprężająca, przeznaczona do transportu czynnika roboczego (zwykle powietrza) z jednoczesnym zwiększeniem jego ciśnienia od atmosferycznego (lub zbliżonego) do ok. 110–300 kPa;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>