rezerwowy
Encyklopedia PWN
Grodno, białorus. Hrodna, ros. Grodno,
m. obwodowe w zachodniej części Białorusi, nad Niemnem.
w staroż. Atenach zgromadzenie obywateli, na którym rozpatrywano sprawy sądowe;
jeden z gł. hitlerowskich przywódców i zbrodniarzy wojennych, z zawodu agronom.
ekon. prywatne lub państwowe nakłady inwestycyjne dokonywane w danym kraju dzięki kapitałom pochodzącym z innego państwa.
m. w Rosji, na Wyż. Środkoworosyjskiej, na l. brzegu Oki; stolica obwodu kałuskiego.
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
