rentgenowski
Encyklopedia PWN
zespół metod służących do określania struktury materii, tj. rodzaju atomów, z których jest ona zbudowana i rozmieszczenia ich w przestrzeni.
elektronografia
zespół metod wykorzystujących dyfrakcję elektronów, stosowanych do badania struktury ciał, gł. ciał stałych krystalicznych i cząsteczek gazów.
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’, gráphō ‘piszę’],
koronarografia
radiograficzna metoda badania tętnic wieńcowych serca z zastosowaniem środka cieniującego (cieniujące środki), polegająca na uwidocznieniu ich na ekranie monitora lub błonie rentgenowskiej.
[łac.-gr.],
krystalografia
nauka o wewn. i zewn. budowie oraz o powstawaniu i właściwościach fiz. i fizykochemicznych ciał krystalicznych;
[gr. krýstallos ‘kryształ’, gráphō ‘piszę’],
mammografia
radiograficzna metoda obrazowa i sposób badania stosowane w diagnostyce sutka (sutki), zwłaszcza jego nowotworów.
[gr.],
mikroskop elektronowy skaningowy, ang. Scanning Elektron Microscope (SEM),
rodzaj mikroskopu elektronowego, w którym wiązka elektronów, skupiona na powierzchni badanej próbki w plamkę o bardzo małej średnicy (do 0,1 nm), omiata wybrany prostokątny obszar powierzchni ruchem skanującym, linia po linii.