rentgenowski

Encyklopedia PWN

[gr. ástron ‘gwiazda’, physikḗ ‘przyrodoznawstwo’],

najobszerniejszy dział współczesnej astronomii obejmujący badania budowy, ewolucji, składu chemicznego i in. właściwości ciał niebieskich.

Debye’a–Scherrera–Hulla metoda

[m. debaja szerera hala],

jedna z metod krystalografii rentgenowskiej.

Exosat, Europejskie Rentgenowskie Obserwatorium Satelitarne,

satelita astr. ESA, działający 1983–86; służył do prowadzenia obserwacji promieniowania rentgenowskiego planet (Jowisz), gwiazd i ich układów podwójnych, pozostałości po supernowych, galaktyk, kwazarów, gromad galaktyk itp.;

HEAO

, ang. High Energy Astronomy Observatory Wymowa

, Obserwatorium Astronomiczne Wysokich Energii,

seria 3 dużych amer. satelitów astr., przeznaczonych do obserwacji emitowanego przez źródła kosm. promieniowania rentgenowskiego (X) oraz γ, a także promieniowania kosmicznego;

petrologia

[gr.],

nauka o skałach, ich właściwościach fiz. i chem., budowie, powstawaniu, przeobrażaniu się i występowaniu w skorupie ziemskiej i płaszczu Ziemi;

radiografia

[łac.-gr.]:

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>