rektyfikacja spirytusu
Encyklopedia PWN
oczyszczanie spirytusu surowego z ubocznych produktów fermentacji (przedgon i fuzle) oraz zmniejszanie w nim zawartości wody przez destylację w kolumnach rektyfikacyjnych;
metoda rozdzielania w sposób ciągły (lub okresowy) mieszanin lotnych składników ciekłych, w wyniku bezprzeponowego, przeciwprądowego (przeciwprąd) zetknięcia par i cieczy złożonych ze składników mieszaniny.
proces gorzelniczy mający na celu wydzielenie spirytusu przez destylację z przefermentowanych zacierów, brzeczek lub moszczy, zawierających spirytus w ilości od kilku do kilkunastu procent;
spirytus
potoczna nazwa destylatów alkoholowych i roztworów wodnych etanolu o różnym stężeniu, stosowanych w przemyśle spoż., farm., chem.;
[łac. spiritus ‘tchnienie’, ‘duch’],
spirytus rektyfikowany, rektyfikat,
destylat alkoholowy (ok. 96% objętościowych alkoholu etylowego) otrzymywany podczas rektyfikacji spirytusu surowego;
spirytus surowy, surówka,
produkt wytwarzany gł. w gorzelniach roln. przez odpęd spirytusu z przefermentowanych surowców;