realny
Encyklopedia PWN
metodol. w najszerszym znaczeniu koncepcyjne przygotowanie działań praktycznych, zwłaszcza systemowych i techn.;
pedag. metody nauczania oprac. w latach 20. XX w. przez amer. pedagogów W.H. Kilpatricka i J.A. Stevensona,
kraina historyczna obejmująca średniowieczne Pomorze Gdańskie i ziemię chełmińską;
przedmiot, łac. obiectum,
filoz. przeciwieństwo podmiotu, to co jest poddane aktywności bądź poznawczej, badź praktycznej;
rzecz, obiekt;