realny
Encyklopedia PWN
Edynburg, gaelickie Duneideann, ang. Edinburgh,
m. w Wielkiej Brytanii, stolica Szkocji, na południowym brzegu estuarium Firth of Forth (M. Północne), u podnóża pasma Pentland.
eidos
w starożytnej Grecji początkowo widzialna, zewnętrzna postać osoby lub rzeczy, później ich wewnętrzna forma i struktura (właściwość), a następnie, w znaczeniu klasyfikującym — rodzaj;
[gr. eídō ‘widzę’, ‘spostrzegam’],
epifania
religiozn. nagłe ukazanie się (i zniknięcie) bóstwa w realnej postaci lub wizji (w czasie i przestrzeni);
[gr.],
epika
jeden z 3 podstawowych rodzajów literackich, odznaczający się — w płaszczyźnie języka — dominowaniem narracji, fabularnym kształtem przedstawionego świata oraz jego zewnętrznym usytuowaniem wobec podmiotu literackiego, narratora.
[gr. epikós < épos ‘słowo’, ‘opowieść’, ‘pieśń’],
w mechanice statyst. właściwość układów dynamicznych polegająca na równości średnich czasowych funkcji (zależnych od różnych wielkości fiz.), czyli obliczanych wzdłuż trajektorii fazowych układu (P oznacza punkt przestrzeni fazowej, f — dowolną gładką funkcję, t — czas, τ — interwał czasowy, po którym uśredniamy), i średnich obliczanych po odpowiednim zespole statyst. (mechanika statystyczna).