realizmu praktycznego
Encyklopedia PWN
filoz. pogląd, wg którego w działaniach praktycznych należy koniecznie liczyć się z możliwościami ich realizacji;
Arystoteles, Aristotélēs, ur. 384 p.n.e., Stagira (Tracja), zm. 322 p.n.e., Chalkis na wyspie Eubei,
filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.
polski filozof i logik, twórca reizmu i prakseologii.
Leonardo da Vinci
włoski artysta, teoretyk sztuki i uczony, jeden z trzech wielkich twórców renesansu włoskiego.
[l. da wịnczi] ,
ur. 15 IV 1452, Anchiano k. Vinci, zm. 2 V 1519, Cloux k. Amboise,
Jezus Chrystus
założyciel i centralna postać chrześcijaństwa, które uważa go zarazem za człowieka i wcielonego Syna Bożego.
[gr. Iēsoús < hebr. Yě(hô)šû‘a ‘Jahwe zbawieniem’, skrócone do Yěšû‘],
Jezus z Nazaretu, ur. między 8 a 7 r. p.n.e., zm. 7 IV 30(?) r. n.e.,