radiolokacji
Encyklopedia PWN
urządzenie elektroniczne przeznaczone do selektywnego odbioru sygnałów niesionych przez fale radiowe (emitowane przez nadajnik radiokomunikacyjny), a także do ich przetwarzania, ewentualnie rejestracji.
transputer
inform. mikrokomputer jednoukładowy przeznaczony do pracy w systemie wieloprocesorowym, oprac. przez bryt. firmę Inmos;
[ang. transistor computer],
dział nauki i techniki zajmujący się wytwarzaniem, przesyłaniem, wzmacnianiem i przetwarzaniem mikrofal.
radioorientacja sportowa, radiolokacja sportowa, radiowe polowanie na lisa,
rodzaj sportu krótkofalarskiego (krótkofalarstwo);
radiotechnika
dział nauki i techniki, zajmujący się metodami wytwarzania drgań elektr. i fal radiowych oraz ich wykorzystaniem w procesach przesyłania i przetwarzania informacji (radiokomunikacja, telewizja, radiolokacja, radiofonia), w procesach sterowania (telemechanika), a także w grzejnictwie elektrycznym, mikrofalowej technice oraz w medycynie (m.in. do celów diagnostycznych i leczn.).
[łac.-gr.],
