rację
Encyklopedia PWN
pojęcie powstałe w starożytnym Rzymie (ratio status) związane z uznaniem dobra, interesu i potrzeb państwa za wartość nadrzędną, wytyczną działania nie tylko organów państwowych, ale i obywateli;
racje zarodkowe, gr. spermatikoí lógoi, łac. rationes seminales,
według starożytnej filozofii greckiej i jej kontynuatorów zarodki wszelkich możliwych istot żywych;
mat. założenie występujące w klas. definicji prawdopodobieństwa, oznaczające, że każde doświadczenie, o którym nie mamy dostatecznej wiedzy (racji), może być opisane przez skończoną liczbę możliwych przypadków, które są jednakowo prawdopodobne (równoprawdopodobne).
racji dostatecznej zasada, łac. principium rationis sufficientis,
filoz., log. postulat uznawania (przyjmowania za prawdziwe) wyłącznie takich zdań, które są należycie uzasadnione.
partia polit.,
