płowy
Encyklopedia PWN
południowo-wschodnia część Niz. Południowowielkopolskiej, między wysoczyznami: Złoczewską na zachodzie, Łaską na północy oraz Bełchatowską na wschodzie i południowym wschodzie;
część Wyż. Kieleckiej między G. Świętokrzyskimi na północy a Niecką Połaniecką na południu, nad którą wznosi się progiem denudacyjnym;
północno-zachodnia część Równiny Wrocławskiej, między dolinami dolnej Kaczawy na zachodzie, Bystrzycy ze Strzegomką na wschodzie, Wzgórzami Strzegomskimi na południu i Pradoliną Wrocławską na północy;
Świdnicki, Płaskowyż, Płaskowyż Łuszczowski,
płaska równina denudacyjna na Wyż. Lubelskiej, w widłach Wieprza i jego lewego dopływu Bystrzycy, między Płaskowyżem Nałęczowskim na zachodzie a Polesiem na wschodzie;
woj. w południowej części Polski; graniczy z woj.: mazowieckim (na północy), lubelskim (na wschodzie), podkarpackim (na południowym wschodzie), małopol. (na południu), śląskim (na zachodzie) i łódzkim (na północnym zachodzie);
Tenczyński, Garb, Grzbiet Tenczyński,
południowa część Wyż. Krakowsko-Częstochowskiej, oddzielona Rowem Krzeszowickim od Wyż. Olkuskiej;
