publicznych
Encyklopedia PWN
termin, którego treść ulegała wielowiekowej ewolucji: w starożytnej Grecji określano nim rozmowy myślicieli z uczniami na dowolne tematy, a także miejsce nauczania;
w polskim nazewnictwie typ placówek oświatowych, wiążących realizację zadań edukacyjnych z uzyskaniem dochodu na rzecz organu prowadzącego, którym jest osoba fizyczna;
w pol. nazewnictwie typ szkoły niepublicznej, finansowanej przez rodziców lub stowarzyszenia, towarzystwa (lokalne, regionalne, międzynar.) lub fundacje o charakterze oświat., które są organem prowadzącym;
starohebrajski instrument muz. z grupy aerofonów, bez ustnika, dęty, sporządzany z rogu barana lub kozła;
chiń. poeta liryczny i eseista.
