psychologii
Encyklopedia PWN
filoz., naukozn. podstawowa kategoria epistemologiczna (filozofia poznania) oznaczająca zarówno proces p., obejmujący różnorakie czynności i akty poznawcze, prowadzące do zdobywania wiedzy o rzeczywistości, jak i rezultaty tego procesu wyrażane w postaci systemu zdań (sądów), twierdzeń jednostkowych i ogólnych, hipotez i teorii.
prasoznawstwo, medioznawstwo,
nauka o zawartości i odbiorze prasy oraz innych środków masowego komunikowania, czyli radia i telewizji, później jako ogół periodycznych środków masowego przekazu (tzn. dzienniki, czasopisma, radio i telewizja),
psychiatria
dziedzina medycyny zajmująca się rozpoznawaniem, leczeniem i rehabilitacją osób z zaburzeniami psychicznymi, a także zapobieganiem tym zaburzeniom.
[gr. psychḗ ‘dusza’, iatreía ‘leczenie’],
psycho-
pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujących na ich związek znaczeniowy z psychiką;
[gr. psychḗ ‘dusza’],
psycholingwistyka
dyscyplina nauk., określana niekiedy jako psychologia języka, zajmująca się zagadnieniami przyswajania języka przez człowieka (p. rozwojowa) i posługiwania się nim (p. ogólna).
[gr.-łac.],
psychologizm
językozn. kierunek badawczy nawiązujący do idei W. von Humboldta, rozwijający się w środowisku intelektualistów niem. 2. poł. XIX w.
[gr.],
