przypadkowe
Encyklopedia PWN
ciało stałe (układ) o właściwościach magnetycznych, w którym tzw. oddziaływania wymienne między zlokalizowanymi momentami magnetycznymi, czyli spinami, mają silnie niejednorodny i przypadkowy charakter;
toksykologia
interdyscyplinarna nauka zajmująca się badaniem jakościowych i ilościowych skutków szkodliwego działania związków chemicznych na człowieka i in. formy życia;
[łac. toxicum ‘trucizna’, gr. lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
tolerancyjność metody analitycznej, odporność metody analitycznej,
chem. parametr charakteryzujący metodę analityczną, określający, w jakiej mierze wynik analizy (podawany z założoną niepewnością) zależy od niewielkich, przypadkowych zmian warunków wykonywania analizy, np. zmian temperatury, wilgotności, wartości pH.
zjawisko polegające na występowaniu w przepływie nieuporządkowanych, przypadkowych ruchów elementów płynu;
artysta francuski;
