przyczynowe

Encyklopedia PWN

intensjonalność
[łac. intensio ‘treść’, ‘natężenie’],
właściwość zdań, których wartość log. (tzw. prawdziwość lub fałszywość) nie zależy od wartości log. zdań składowych (jak w przypadku wyrażeń ekstensjonalnych), ale od zachodzenia określonych związków (znaczeniowych, czasowych, przyczynowych itp.) między tym, o czym mówią zdania składowe.
zespół środków pierwotnie głosowych, wtórnie także innych (jak pismo czy różnego rodzaju sygnalizacje), służących ludziom do porozumiewania się.
keloid
[gr.],
bliznowiec,
twór guzowaty zbudowany z tkanki łącznej włóknistej;
Kraepelin
[kṛ:pəli:n]
Emil, ur. 15 II 1856, Neustrelitz, zm. 7 X 1926, Monachium,
psychiatra niemiecki;
metonimia
[gr.],
zamiennia,
figura stylistyczna polegająca na zastąpieniu właściwego wyrazu przez inny, pozostający z tamtym w jakimś związku — czasowym, przestrzennym, przyczynowym, logicznym;
naukozn., metodol. obiektywny rezultat poznania nauk., uzyskany w wyniku badań;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia