przestrzenna
Encyklopedia PWN
stan środowiska wynikający z wprowadzenia do powietrza, wody lub gruntu albo nagromadzenia na powierzchni ziemi substancji stałych, ciekłych lub gazowych albo energii w takich ilościach lub w takim składzie, że może to ujemnie wpływać na zdrowie człowieka, przyrodę ożywioną, klimat, glebę, wodę lub powodować inne niekorzystne zmiany, np. korozję materiałów.
ekol. każde naturalne zgrupowanie roślin różnych gatunków (bez względu na skład gatunkowy) występujących na danym obszarze, stanowiące pewną przestrzenną całość;
zdarzenie, zdarzenie elementarne,
fiz. mat. idealizacja zjawiska fiz. lub zdarzenia w sensie potocznym, polegająca na pominięciu jego rozmiarów przestrzennych i okresu trwania;
zeolity
grupa minerałów, uwodnione glinokrzemiany przestrzenne sodu i wapnia, rzadziej baru, strontu, potasu, magnezu i manganu;
[gr.],
urb. zachowane zgrupowanie historycznych budowli miasta wraz z układem urbanistycznym sieci ulic, rynku lub planu;
projektowanie takich produktów i procesów chem., które pozwalają zredukować lub wyeliminować użycie i wytwarzanie substancji niebezpiecznych;
