przekształceniem rzutowym
Encyklopedia PWN
dział geometrii powstały jako idealizacja malarskiej perspektywy zbieżnej.
dział geometrii poświęcony rzutowaniu figur przestrzennych na płaszczyznę, zwaną rzutnią, za pomocą równoległych lub przecinających się w jednym punkcie prostych rzutujących.
mat. łukowo spójna przestrzeń topologiczna (każde 2 punkty można połączyć łukiem, czyli zbiorem homeomorficznym z odcinkiem), w której każde przekształcenie okręgu jest homotopijne z przekształceniem stałym, czyli da się zdeformować do przekształcenia w punkt, a także przedłużyć na całe koło mające ten okrąg jako brzeg;
mat. występująca w różnych teoriach mat. wewn. symetria pojęć, która twierdzeniom, relacjom lub obiektom A takiej teorii pozwala przypisywać twierdzenia, relacje lub obiekty dualne A* (na ogół różne od A) tej samej teorii, przy czym zachodzi: (A*)* = A.
dwustosunek, stosunek podwójnego podziału, stosunek anharmoniczny,
mat. pojęcie z zakresu geometrii rzutowej, będące rzutowym odpowiednikiem środka odcinka;
