prokarionty
Encyklopedia PWN
dziedziczenie pozachromosomowe, dziedziczenie cytoplazmatyczne, dziedziczenie pozajądrowe, dziedziczenie matczyne,
dziedziczenie informacji genetycznej znajdującej się poza chromosomami;
gen
fragment DNA (lub u niektórych wirusów RNA) kodujący określone białko lub RNA.
[gr. génos ‘ród’, ‘pochodzenie’, ‘gatunek’],
genom
kompletny zestaw informacji genetycznej danego organizmu;
[gr.],
indukcja
genet. podstawowy dla prokariontów i jednokomórkowych eukariontów mechanizm regulacji genetycznej na poziomie ekspresji genów;
[łac.],
biol. najmniejsza występująca w przyrodzie, zdolna do życia, samoodtwarzająca się struktura o złożonej organizacji.
mitochondria
anat. organelle w cytoplazmie komórek eukariotycznych, których zasadniczą funkcją jest utlenianie prostych związków organicznych do dwutlenku węgla i wody, przy wykorzystaniu tlenu atmosferycznego.
[gr. mítos ‘nić’, chondríon ‘ziarnko’, ‘grudka’],
