prokarionty
Encyklopedia PWN
prokarionty, organizmy prokariotyczne,
biol. grupa jednokomórkowych organizmów niemających wyodrębnionego z cytoplazmy jądra komórkowego oraz organelli komórkowych typowych dla eukariontów, takich jak: mitochondria, chloroplasty, aparat Golgiego, retikulum endoplazmatyczne.
archeony, archeowce, archeany, archebakterie, Archaea,
organizmy zaliczane tradycyjnie wraz z eubakteriami (bakteriami właściwymi, Eubacteria) do prokariontów;
przebieg ewolucyjnego różnicowania organizmów jako rezultat wyodrębniania się nowych linii rozwojowych i wymierania innych.
dział botaniki zajmujący się badaniami glonów (także prokariotycznych, prokarionty);
miejsce wiążące rybosomy, sekwencja Shine–Dalgarno,
genet. region w mRNA prokariontów bogaty w zasady purynowe, położony zazwyczaj w odległości 6–8 nukleotydów od kodonu inicjującego translację;
