prochowy

Encyklopedia PWN

konspiracja 1604–05 grupy katolików ang., planujących zamach na Parlament i króla;

mieszanina gazów będących produktami spalania prochu w lufie broni podczas strzału;

[niem.],

obiekt latający, napędzany silnikiem rakietowym i służący do przenoszenia ładunku użytecznego, np.: ładunku bojowego, statku kosmicznego, aparatury badawczej;

tłumik,

wojsk. urządzenie mocowane na wylocie lufy broni palnej (gł. strzeleckiej) w celu zmniejszenia huku wystrzału (t. dźwięku) lub jasności płomienia „wypływającego” z lufy w ślad za pociskiem (t. płomienia);

balistyka

[gr. bállō ‘rzucam’],

interdyscyplinarna nauka zajmująca się zagadnieniami miotania i ruchu pocisków;

bombarda

[fr.],

pierwotnie machina miotająca kamienie lub belki; od XIV w. działo o dużym kalibrze, krótkim przewodzie lufy i komorze prochowej kalibru mniejszego od kalibru lufy;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>