procesowe
Encyklopedia PWN
prawo bartne, prawo obelne,
w dawnej Polsce przepisy określające stosunki między bartnikami a właścicielami lasów i puszcz;
procesy polityczne w Polsce 1944–89,
sposób usuwania z życia polit. lub fiz. likwidacji przeciwników władzy PPR (od 1948 PZPR), także forma pacyfikacji społeczeństwa.
trzynasty sobór powszechny, zwołany przez papieża Innocentego IV, obradujący 26 VI–17 VII 1245 w archikatedrze Św. Jana Chrzciciela w Lyonie;
określenie kodyfikacji prawa wyd. 1529, 1566 i 1588 w W. Księstwie Litew.;
substytucja
prawo przeniesienie pełnomocnictwa na inną osobę (np. pełnomocnictwo procesowe upoważnia do udzielenia dalszego pełnomocnictwa adwokatowi, tzw. substytutowi).
[łac.],
ogół norm prawnych obowiązujących w państwie w określonym czasie;