procesowe
Encyklopedia PWN
prawnik;
król polski i wielki książę litewski.
actio
w prawie rzymskim środek procesowy przysługujący tej osobie, której uprawnienie bezprawnie naruszyła inna osoba; do każdego zdarzenia prawnego była przypisana ściśle określona actio, za pomocą której można było dochodzić wynikających z niego roszczeń.
[łac., ‘skarga’, ‘powództwo’],
telekom. czynność polegająca na przyporządkowaniu adresu osobie fiz. lub prawnej, wyodrębnionemu obiektowi lub procesowi telekomunikacyjnemu.
obowiązek dokonania określonej czynności procesowej tylko przez adwokata.