prawem Curie
Encyklopedia PWN
Curie–Weissa prawo
prawo opisujące zależność podatności magnetycznej χ paramagnetyków od temperatury T: χ = C/(T–θ), gdzie C — stała Curie, θ — paramagnet. temperatura Curie, opisująca oddziaływanie momentów magnet. między sobą oraz z elektrycznym polem krysztatału;
[p. kürị waisa],
fizyk francuski.
ruch społ.-polit. mający na celu emancypację i równouprawnienie kobiet.
ferromagnetyki
ciała wykazujące właściwości ferromagnet. (ferromagnetyzm) poniżej temperatury Curie;
[łac.],
bezwymiarowa wielkość fiz. charakteryzująca zdolność substancji do zmian jej namagnesowania pod wpływem zewn. pola magnetycznego;
