pozytywny
Encyklopedia PWN
apatia
filoz. jedno z podstawowych pojęć etyki w filozofii greckiej, wprowadzone przez Akademię Platońską, oznaczające pozytywny stan duszy (heksis) wyzwolonej od afektów, niewzruszoność;
[gr. apátheia < apathḗs ‘nie doznający’],
asercja
log. myśl o pewnym stanie rzeczy, polegająca na przeżyciu przekonania, co do zachodzenia tego stanu rzeczy, lub tylko na uświadomieniu sobie, na czym on polega.
[łac. assertio ‘uznanie’],
atrakcyjność społeczna, atrakcyjność interpersonalna,
psychol. cechy danej osoby wywołujące u innych osób pozytywną postawę wobec niej;
Bacon 
, baron of Verulam, ur. 22 I 1561, Strand k. Londynu, zm. 9 IV 1626, Londyn,
angielski mąż stanu i filozof, prawnik.
[bẹıkən]
Francis , baron of Verulam, ur. 22 I 1561, Strand k. Londynu, zm. 9 IV 1626, Londyn,
córka Wojciecha Szymanowskiego, siostra Władysława Szymanowskiego, aktorka;
behawioryzm
kierunek w psychologii, który powstał na początku XX w. i stanowił aż do połowy lat 70. jeden z podstawowych paradygmatów tzw. psychologii akademickiej; zwanej też teorią zachowania, teorią bodźca–reakcji lub teorią s–r (ang. stimulus–reaction).
[ang. behaviour ‘zachowanie się’],
