pozagrobowy
Encyklopedia PWN
cmentarz
teren wydzielony do grzebania zmarłych w grobach pojedynczych lub zbiorowych, także do przechowywania prochów po ich kremacji;
[łac. coemeterium < gr. koimētḗrion ‘miejsce spoczynku’],
religia politeistyczna, bardzo zbliżona do religii Kananejczyków;
Germanie, Germanowie,
grupa ludów indoeuropejskich;
dawne mitol. wierzenia Grenlandczyków; długo istniały w tradycji ustnej; zaczęto je spisywać w okresie kształtowania się literatury grenlandzkiej w XIX w.;
islam
uniwersalna (światowa) religia monoteistyczna, objawiona arabskiemu prorokowi Mahometowi przez jednego Boga — Allaha;
[arab. al-islām, ‘oddanie (Bogu)’],
grupa etniczna mieszkająca w Estonii i na północ od Petersburga;
