grenlandzka mitologia,
dawne mitol. wierzenia Grenlandczyków; długo istniały w tradycji ustnej; zaczęto je spisywać w okresie kształtowania się literatury grenlandzkiej w XIX w.;
grenlandzka mitologia
Encyklopedia PWN
najważniejszym zbiorem jest K. Rasmussena Myter og Sagn fra Grønland [‘mity i legendy z Grenlandii’] (t. 1–3 1921–25); wszechświat Grenlandczyków składał się z nieba, ziemi i piekła, odmiennie pojmowanych niż w chrześcijaństwie; za pomocą technik szamanistycznych przechodziło się z jednej krainy kosm. do drugiej; istniały bóstwa opiekuńcze oraz zagrażające człowiekowi; istotne znaczenie miała wiara w inua — duszę zwierzęcia, której celem było zachowanie danego gatunku; inua mógł przenosić się z jednego gatunku w drugi, a także zamieszkać w człowieku; istniał świat złych duchów, przed którymi broniono się za pomocą magicznych figurek; wyznawano wiarę w życie pozagrobowe z systemem nagród i kar za przekroczenie obowiązujących tabu; m.g. sprowadzała się do wiary w siły natury z zarysem kosmogonii i szamanistyczną formą kultu.
