pozagrobowy
Encyklopedia PWN
je m’en vais chercher un grand „peut-ětre”
udaję się na poszukiwanie wielkiego „być może” (ostatnie słowa F. Rabelais’go wyrażające sceptyczny stosunek do życia pozagrobowego).
[żö mã wẹ szerszẹ ę grã pötẹtr; fr.],
nazwa staroegipskiej Księgi wyjścia w ciągu dnia, wprowadzona przez K.R. Lepsiusa — zbiór ok. 200 ilustrowanych winietami tekstów rel. (zw. rozdziałami), należących do wyposażenia grobowego zamożnych Egipcjan od pocz. Nowego Państwa (XVI w. p.n.e.) po czasy rzymskie;
pisarz francuski, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli naturalizmu.
wysychanie zwłok w warunkach naturalnych;
mit. słow. w wierzeniach Słowian dusze zmarłych, zwłaszcza zmarłych przedwcześnie lub śmiercią gwałtowną;
przedchrześcijańskie systemy wierzeniowo-rytualne ludów słowiańskich, których zorganizowane postaci zanikły w XII w.
